KING HOWL

Zondag 18 maart KING HOWL (recentie bluesmagazine)
King Howl is een band uit Sardinië. En niet zo maar een band…mijn hemel, wat brengen deze mannen hun bluesrock met een enorme intensiteit en met een enorm volume!! Dit is het derde album van de band en ik baal nu al dat ik de twee voorgaande totaal gemist heb.
Er zijn drie dingen belangrijk voor zanger en harmonica speler Diego Pani, gitarist Marco Antagonista, bassist Alessandro Cau en drummer Aggeo Solinas en dat zijn….blues, drank en rock `n roll!
En hun muziek klinkt ook zo. Bluesrock met de beste elementen uit de 60’s en 70’s. Gooi Black Sabbath maar in een mixer met ZZ Top, Mountain en Led Zeppelin. Dan krijg je het verpletterende geluid van King Howl als resultaat.
Ik werd gelijk al omver geblazen in het eerste nummer Gone. Dit begint met een stukje akoestische slide gitaar en gaat al snel over in een onwijs snelle en harde boogie. ZZ Top on speed? De ene snijdende slide riff na de andere vliegt je om de oren.
Het tempo gaat omlaag in Demons. De intensiteit en het volume echter niet. Hier worden logge Black Sabbath riffs vermengd met psychedeische blues. Een dreigend en langzaam nummer met spetterend psychedelisch gitaarwerk. Screaming is een heavy funky buesrock song, die de dagen van Mountain, Led Zeppelin en Black Sabbath weer helemaal terug brengt. De uptempo boogie No Money heeft door de Robert Plant achtige zang van Diego Pani een funky Led Zeppelin geluid.
Zanger Diego Dani heeft een solo spot op dit album in Alone I Go, een soort “chain gang” song met een psychedelisch zwevend geluid. By My Side is weer zo’n onvoorstelbaar snelle rocker. De stoom vliegt er van af!
King Howl is duidelijk op stoom want ook Falling Down dendert onverminderd door (met een psychedelische tempo verlaging). Het tempo blijft “gewoon” ongelooflijk hoog in de Zep-achgtige rocker Pissed Off. De mannen van King Howl gunnen zichzelf een rustpunt met de ballad Ride The Night. Het gitaarwerk deed mij af en toe denken aan “Shileena” van onze “eigen” Livin’ Blues.
Tot slot krijgt Canned Heat’s On The Road Again een super heavy jasje aangemeten. En bij deze Italiaanse rauwdouwers past dit perfect! Het origineel wordt hier compleet omver geblazen!
Ik ben zwaar onder de indruk van dit uitstekende album van King Howl. Bij deze band vergeleken zijn andere retro rock bands als The Black Crowes maar watjes…..
Aanvang 16.00 uur entree 5,-